عصمت ملکه نفسانى است که انسان را از اینکه در خطاء واقع شود و مرتکب گناه گردد، باز مىدارد. بنابر این عصمت از طرفى مستند به اختیار آدمى است، و در انسانهایى یافت مى شود که با حسن اختیار خود آن را کسب کنند و تمام انسانها مى توانند به آن برسند و از طرفى هم موهبتى است و خداى متعال به حکمت بالغه خویش این صفت را به کسانى عطا نموده تا بدون اشتباه و خطا، راهنمایان بشر به سوى سعادت باشند.
ادامه مطلبانبیاء و اولیاء چگونه به مقام عصمت رسیدند؟
ابوطالب و امام على(ع) در جریان «شعب ابوطالب» چگونه پیامبر را یارى کردند؟
عصمت ,مى ,اختیار ,طرفى ,مقام ,خویش ,از طرفى ,حکمت بالغه ,به حکمت ,متعال به ,خداى متعال
درباره این سایت